نمایش اقتدار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مرزهای شمال غرب

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ دوشنبه گذشته رزمایش سه روزه اقتدار نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با محوریت قرارگاه عاشورا در استان‌های آذربایجان شرقی، اردبیل و منطقه ارس آغاز شد. در این رزمایش از انواع تجهیزات جدید و مدرن نظامی همچون انواع تانک‌، پهپادهای رزمی، خودروی زرهی، یگان‌های موشکی، توپ‌ها و خودروهای پشتیبانی رونمایی شد و یگان‌های مختلف انواع سناریوهای دفاعی را تمرین کردند.

برگزاری این رزمایش در این ابعاد برای نخستین بار در منطقه ارس اتفاق می‌افتد و سبب ایجاد آمادگی در میان نیروهای مسلح برای پاسخ به هرگونه تجاوز خارجی و تهدید منافع ایران می‌شود

این رزمایش در مقایسه با دو رزمایش قبلی در منطقه ابعاد گسترده و طول مرزی وسیع تری دارد. به عقیده کارشناسان مسائل قفقاز، این رزمایش در پاسخ به تحرکات جمهوری آذربایجان، ترکیه و رژیم صهیونیستی در مرزهای جنوبی ارمنسنان و برنامه آنها برای سلطه بر منطقه سیونیک برگزار شد.

شاید مهم‌ترین پیام رزمایش برای باکو نصب پل‌های شناور «پی ام پی» و پل خاکی بر روی رود ارس برای انتقال نیروها و تجهیزات نظامی به آن سوی مرز بود. این پل‌های متحرک توان تحمل 60 تن وزن تانک و نفر بر را دارند. برای آنکه این پل‌ها بتوانند حداکثر وزن را تحمل کنند باید در طول 227 و عرض هفت متر نصب شوند و زمان نصب این پل‌های تاکتیکی 30 دقیقه برآورد می‌شود.

در کنار این اقدام راهبردی، نیروی فعال در رزمایش اقدام به شبیه‌سازی عملیات‌هایی همچون حمله با پهپادهای رزمی- انتحاری، کنترل جاده‌های ارتباطی، هلی برن، حمله شبانه، تصرف ارتفاعات و ... کردند. همچنین در رزمایش از موشک‌های قاسم، فجر 3 و فجر 5 استفاده شد.

برگزاری این رزمایش در این ابعاد برای نخستین بار در منطقه ارس اتفاق می‌افتد و سبب ایجاد آمادگی در میان نیروهای مسلح برای پاسخ به هرگونه تجاوز خارجی و تهدید منافع ایران می‌شود.

یکی از نقاط عطف رزمایش در روز سوم آن رونمایی از پهپادهای انتحاری جدید بود. پهپاد انتحاری معراج 521 با امکان تعویض سه سر جنگی 500، 700 و یک هزار گرمی وارد مرحله عملیاتی شد. این پرنده توان پرواز مستمر تا 15 دقیقه دارد و دارای بُرد پنج کیلومتری است. همچنین از روی لانچرهای کوچک پرتاب می شود و هدایت کننده آن می‌تواند به وسیله نمایشگر هدف مورد نظر را نابود کند. به گفته سردار کوهستانی، مسئول سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی این پهپاد جدید در اختیار یگان واکنش سریع صابرین قرار گرفته است.

در چند ماه اخیر ارتش جمهوری آذربایجان با نقض مکرر آتش بس با ایروان و دنبال کردن فتح روستا به روستای خاک ارمنسنان به دنبال آغاز پروژه اشغال سیونیک و ایجاد دالان زنگزور است. سفر خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه، بنی گانتز وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، فیصل به فرحان وزیر امور خارجه سعودی و نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به باکو و ایروان نشان دهنده تشدید ضرباهنگ تحولات در حوزه قفقاز جنوبی و تقویت احتمال آغاز جنگ در منطقه است.

با افزایش اختلافات میان چین، روسیه و آمریکا، کاخ سفید قصد دارد بحران‌ها را از منطقه غرب آسیا و آفریقا به حوزه اوراسیا و جنوب شرق آسیا منتقل کند. در راهبرد جدید آمریکا در سال های آینده پکن و مسکو باید درگیر جنگ با همسایگان و سرمایه گذاری وسیع در حوزه امنیت باشند. در راستای اجرای این سیاست بازوهای ناتو در کشورهای نزدیک به این دو قدرت شرقی به دنبال فعال کردن گسل‌های امنیتی و برافروختن آتش جنگ هستند.

اگر منافع ملی ایران از سوی هر یک از بازیگران منطقه به خطر بیفتد، جمهوری اسلامی چاره‌ای جز کنار گذاشتن سیاست پیشین خود و ورود مستقیم به تحولات میدانی نخواهد داشت

در چنین شرایطی ترکیه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین اعضای ناتو با همراهی رژیم صهیونیستی بزرگ‌ترین متحد آمریکا در منطقه غرب آسیا به دنبال تغییر مرزهای بین‌المللی در حوزه قفقاز و ایجاد بحران برای روسیه و به دنبال آن جمهوری اسلامی ایران است. در چنین شرایطی تهران باید بدون در نظر گرفتن همکاری خارجی، با چشم‌های باز تحولات منطقه را دنبال کند آماده هرگونه سناریویی باشد.

بهره سخن

هفته گذشته در دیدار رؤسای جمهور ایران و جمهوری آذربایجان، آیت الله رئیسی به صراحت تغییر مرزهای بین‌المللی در منطقه قفقاز را رد کرد و به همتای آذری خود هشدار داد هرگونه تغییر در این منطقه با پاسخ محکم جمهوری اسلامی ایران مواجه خواهد شد. پس از فروپاشی شوروی، خط مشی تهران برای تنظیم روابط با جمهوری‌های تازه استقلال یافته حوزه قفقاز همواره تأکید بر صلح و بی‌طرفی بوده است.

واقعیت این است اگر منافع ملی ایران از سوی هر یک از بازیگران منطقه به خطر بیفتد، جمهوری اسلامی چاره‌ای جز کنار گذاشتن سیاست پیشین خود و ورود مستقیم به تحولات میدانی نخواهد داشت. جمهوری باکو باید بداند در هنگام خطر، آنکارا و تل‌آویو شرکای قابل اتکایی نیستند و ممکن است این ماجراجویی هزینه سنگینی برایشان داشته باشد.